Al tijdens mijn jeugd in Kennemerland was ik geïn­teresseerd in kastelen en archeologie. Ik bracht dagelijks de krant naar jonkheer Gevers van Marquette, speelde met mijn vriendjes tussen de ruïnes en bossen op de strandwal en assisteerde vanaf mijn tiende bij opgravingen. Een opleiding als historicus was helaas geen optie. Graven in de geschiedenis werd iets voor in mijn vrije dagen en in de avonduren.

Het was in de warme zomer van 1976. Architectenbureau Heineman in Velp, waar ik werkzaam was, had de bijzondere overheidsopdracht gekregen om een aantal Natuurschoonwet -landgoederen in Nederland te beoordelen. Het bureau had een uitstekende naam op het gebied van omvangrijke restauraties van onder meer kerken, kastelen, boerderijen en woonhuizen.